ﺑﺴﻮﺯ ﺍﯼ ﺩﻝ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺧﺎﻣﯽ ﻧﯿﺎﯾﺪ ﺑﻮﯼ ﺩﻝ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﮐﺠﺎ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺁﺗﺶ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺑﻮﯼ ﻋﻮﺩ ﺁﯾﺪ
—————-
مرگ هر یک ای پسر همرنگ اوست
پیش دشمن دشمن و بر دوست دوست
پیش تُرك آیینه را خوش رنگیست
پیش زنگی آینه هم زنگیست
آنک می‌ترسی ز مرگ اندر فرار
آن ز خود ترسانی ای جان هوش دار
روی زشت تست نه رخسار مرگ
جان تو همچون درخت و مرگ برگ
مولانا معتقد است که مرگ برخلاف آنچه پنداشته می شود، ترس آور نيست .
در واقع ترس از مرگ، ترس از خود است.
مرگ هر كس همرنگ اوست . هركس بر حسب كيفيت زندگی خود پاداش می يابد و مرگ كاملاً متناسـب است با نوع زندگی فرد.
تُرك (سفید، زیبارو)
دسته بندی‌ها: الماس هایی از مولانا